Μεγάλοι Φωτογράφοι – Alfred Eisenstaedt. Ο φωτογράφος των 90 εξωφύλλων

Alfred Eisenstaedt (1898 – 1995)

Το 1898 γεννήθηκε στη Dirschau της δυτικής Πρωσίας και σε ηλικία περίπου 8 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Βερολίνο. Όταν ήταν 14 ετών, ο θείος του, του έκανε δώρο την πρώτη του φωτογραφική μηχανή (μια Kodak με ρολό film) και κάπως έτσι γνωρίστηκε με την μεγάλη του αγάπη! Έγινε γνωστός, κυρίως, από τις λεγόμενες candid φωτογραφίες, δηλαδή φωτογραφίες χωρίς την γνώση ή την ρητή άδεια του ατόμου, οι οποίες είχαν ένα πιο φυσικό αποτέλεσμα μιας και δεν υπήρχε πόζα! Ο Eisenstaedt επηρεάστηκε κυρίως από τον Martin Munkausci και τον Erich Salomon.

Το 1918 υπηρέτησε την Γερμανία ως στρατιώτης στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, όπου και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά στα πόδια του, γεγονός που τον ‘’καθήλωσε’’ σχεδόν για δυο χρόνια στο κρεβάτι, ανίκανος να περπατήσει μόνος του. Ωστόσο, στο διάστημα αυτό ο Eisenstaedt άρπαξε την ευκαιρία και ασχολήθηκε με την μελέτη διάφορων τεχνικών φωτογραφίας και τον εμπλουτισμό  των γνώσεών του γενικότερα γύρω από το θέμα.

Από το 1922 περίπου δούλευε ως πωλητής  ζωνών και κουμπιών με απώτερο σκοπό να αγοράσει καλύτερο φωτογραφικό εξοπλισμό. Με αυτόν τον εξοπλισμό έμελλε να τραβήξει αθάνατες φωτογραφίες τις οποίες επεξεργάζονταν στο μπάνιο του.

Για παράδειγμα, το 1927, ενώ βρισκόταν σε διακοπές, τράβηξε μια γυναίκα καθώς έπαιζε τένις από μια πλαγιά που βρισκόταν 50 μέτρα μακριά από το γήπεδο. Ουσιαστικά, ο φακός έπιασε την σκιά της γυναίκας  Κατόπιν μικρής επεξεργασίας(μεγέθυνσης) της φωτογραφίας, πουλήθηκε στο περιοδικό Der Spiegel Welt για το ποσό των 3 μάρκων. Αυτό ήταν μόνο η αρχή!

Μέχρι το 1931 λοιπόν, μπορούσε να δουλεύει αποκλειστικά ως φωτογράφος! Η γκάμα με τις φωτογραφίες του εκτείνεται σε ένα πολύ ευρύ φάσμα, από πορτραίτα διασημοτήτων μέχρι φωτογραφίες περιβαλλοντικού περιεχομένου (από τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό).

Το 1933 τραβάει μια από τις καλύτερες φωτογραφίες του,όπου απαθανατίζει τον Αδόλφο Χίτλερ και τον  Μπενίτο Μουσολίνι κατά την διάρκεια μιας σημαντικής τους συνάντησης!

Ωστόσο, το 1935, η ναζιστική Γερμανία γίνεται εξαιρετικά καταπιεστική για τον εβραϊκής καταγωγής φωτογράφο με αποτέλεσμα να μετακομίσει στην Νέα Υόρκη. Εκεί η καριέρα του απογειώθηκε…

Κατά την διάρκεια 1936-1972 είχε μια λαμπρή συνεργασία με το περιοδικό Life. Υπήρξε ένας από τους πρώτους τέσσερις φωτογράφους που προσέλαβε το περιοδικό, όταν εκείνος άρχισε να δουλεύει στα πλαίσια του “Project X” για λογαριασμό του περιοδικού Times, το όποιο αποτέλεσε τον πρόγονο του Life. Η συνεργασία του με το Life όμως δεν του προσέφερε μόνο δόξα αλλά και το όνομα “Eisie” με το οποίο τον αποκαλούσαν οι συνάδελφοί του εκεί. Ο Eisenstaedt έκανε περίπου 90 εξώφυλλα συνολικά για το Life και δημοσιεύτηκαν περί τις 10.000 φωτογραφίες του. Το περιεχόμενό των φωτογραφιών καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα, ξεκινώντας από απλά πορτραίτα διασημοτήτων (τόσο πολιτικούς όσο και ηθοποιούς) και φτάνοντας μέχρι τις καταστροφικές συνέπειες του Β’ παγκοσμίου πολέμου.

Το 1942 γίνεται επίσημα πολίτης των ΗΠΑ και ξεκινάει ταξίδια σε όλο τον κόσμο προκειμένου να φωτογραφήσει τις επιπτώσεις του πολέμου. Φωτογραφίες από Αμερικάνους πολίτες και διαφημίσεις που απεικονίζουν την φτώχεια αλλά και την οικονομική ανάκαμψη που έμελλε να έρθει για την Αμερική  Ο Eisenstaedt έφτασε μέχρι και την Ιαπωνία προκειμένου να απαθανατίσει τις φρικιαστικές συνέπειες της ατομικής βόμβας. Φωτογραφία σταθμός μια μητέρα αγκαλιά με το παιδί τους καθώς εκείνη παρατηρεί την μολυσμένη της σοδειά.

Το 1945 τραβάει την πιο γνωστή, ίσως , φωτογραφία του , “V-Jay Day, Times Square”, όπου ένας ναύτης αγκαλιάζει και φυλάει μια νοσοκόμα μες στη μέση του δρόμου. Ο Eisenstaedt, παραδέχεται πως ακολούθησε τον ναύτη, ο οποίος, φρενήρης από την χαρά του που δεν θα ξαναπήγαινε στον πόλεμο,  έτρεχε στον δρόμο φιλώντας και αγκαλιάζοντας  οτιδήποτε θηλυκό (και ανεξαρτήτου ηλικίας) συναντούσε! Τράβηξε αρκετές λήψεις αλλά καμία δεν τον ικανοποίησε όσο αυτή. Η ταυτότητα των προσώπων δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα με σιγουριά, αλλά σύμφωνα με τον φωτογράφο, δεν είναι αυτό που έχει σημασία μιας και η φωτογραφία αυτή είναι αντιπροσωπευτική! Θα πρέπει όμως να αναφέρουμε πως αυτή η φωτογραφία δεν αποτελεί και την αγαπημένη του Eisenstaedt. Η αγαπημένη του φωτογραφία απεικονίζει μια γυναίκα στη Σκάλα του Μιλάνου.

Την δεκαετία του 1950 τραβάει φωτογραφίες από φτωχούς Ιταλούς,  αμερικανικά στρατεύματα καθώς επίσης και ένα πορτραίτο του sir Winston Churchill. Επιπλέον, από την συλλογή των πορτρέτων του δεν λείπουν φυσιογνωμίες όπως Marilyn Monroe, Albert Einstein, Ernest Hemingway και Sophia Loren.

To 1989 τιμάται με το εθνικό μετάλλιο των τεχνών από τον Τζορτζ  Μπους.

Το 1993 τραβάει τις τελευταίες του φωτογραφίες με τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον και την οικογένειά του. Ο Eisenstaedt είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο σημαντικούς φωτορεπόρτερ και από πολλούς έχει χαρακτηριστεί και πατέρας του σύγχρονου φωτορεπορτάζ. Προς τιμήν του μάλιστα, το Columbia University Graduate School of Journalism δίνει το βραβείο “Alfred Eisenstaedt Award for Magazine Photography”, από το 1999.

Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τον τόπο των καλοκαιρινών του διακοπών, το νησί “Martaha’s Vineyard”,  το οποίο αποτέλεσε σημαντική πηγή έμπνευσης και φωτογραφιών, αλλά και χώρος “πειραμάτων” για καινούργιες τεχνικές. O Eisenstaedt, απαθανάτισε την ανάλαφρη πλευρά της ζωής με έναν διόλου ανάλαφρο τρόπο…

Παρόμοια Άρθρα:

• Μεγάλοι Φωτογράφοι – W. Eugene Smith , Ο Ανήσυχος Φωτογράφος
• Μεγάλοι φωτογράφοι – Philippe Halsman. Ο Φωτογράφος των Ιδεών
• Alan Craig – Ζωγραφίζοντας με… ανθρώπους!