Γεώργιος Βιζυηνός – Η άγνωστη ζωή ενός γνωστού λογοτέχνη…

Κι᾿ ἀπὸ τότε ποὺ θρηνῶ
τὸ ξανθὸ καὶ γαλανὸ
καὶ οὐράνιο φῶς μου,
μετεβλήθη ἐντός μου
καὶ ὁ ρυθμὸς τοῦ κόσμου.

Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε ότι ο Γεώργιος Βιζυηνός αν δεν ήταν ο πεζογράφος των “Το αμάρτημα της μητρός μου”, “Ποίος ήτον ο φονεύς του αδερφού μου” κι άλλων, θα ήταν ένας παιδοψυχολόγος με ιδιαίτερα πρωτοποριακές ιδέες;

Ο Γεώργιος Μιχαήλ Σύρμας, το πραγματικό του όνομα, γεννημένος το 1849 στη Βιζύη της Ανατολικής Θράκης, είναι σήμερα γνωστός κυρίως για τα διηγήματά του. Περίπου όμως μια δεκαετία πριν πεθάνει γεννήθηκε η διηγηματογραφική φύση μέσα του, ύστερα από ένα ταξίδι στο Παρίσι, το 1883. Μέχρι τότε ο Βιζυηνός είχε μια σχετικά άγνωστη ζωή.­­ Ποθούσε τα γράμματα… διψούσε για θεία, αληθινή Παιδεία. Ξεκίνησε ως ποιητής, και μάλιστα δύο ποιήματά του είχαν βραβευτεί στο Βουτσιναίο Ποιητικό Διαγώνισμο, το “Κόρδος” το 1874 και το “Άραις μάραις κουκουνάραις” το 1876.

Ο Βιζυηνός πέρασε κάποια χρόνια της ζωής του φορώντας ράσα, αμφίβολο αν ήταν επιλογή του ή όχι, όπου μέσα σε αυτό το διάστημα είχε μπλέξει σε ένα ερωτικό σκάνδαλο, όταν από τα παράθυρα του κελιού του έστελνε ερωτόλογα και στίχους στη 14χρονη Ελένη Φυσεντζίδη.

Αν και γόνος πολύ φτωχής οικογένειας, η τύχη του χαμογέλασε όταν γνώρισε τον τραπεζίτη Γεώργιο Ζαρίφη, ο οποίος και έγινε ευεργέτης του, συμβάλλοντας στην μόρφωση του Βιζυηνού, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ταξίδι του δευτέρου στη Γερμανία το 1875 όπου σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία μέχρι το 1878. Εκείνη η περίοδος για τον φιλομαθή Βιζυηνό υπήρξε εξαιρετική διότι γνωρίζει μεγάλους δασκάλους της φιλοσοφίας, της θρησκείας, της λογικής, της ηθικής, της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, της γλωσσολογίας και της ανθρωπολογίας, όπως ο Ribbeck, ο Wundt, ο Curtius, ο Lipsius και ο Lotze, ο τελευταίος εκ τον οποίων τον είχε επιλέξει και ως συνεργάτη του.

Διαβάζοντας την διδακτορική του διατριβή, με τίτλο “Das Kinderspiel in Bezug auf Psychologie und Paedagogik” (“Το παιδικό παιχνίδι υπό έποψη ψυχολογική και παιδαγωγική”), η όποια τυπώνεται το 1881 (και έμεινε ανέκδοτη στα ελληνικά για πάνω από έναν αιώνα), διαπιστώνουμε πολλές σημερινές θεωρίες περί παιδοψυχολογίας. Με ιδιαίτερη, λοιπόν αδυναμία σε αυτή την επιστήμη και προσπαθώντας να εισέλθει σε αυτούς τους κύκλους στην Ελλάδα, το γεγονός ότι είχε γράψει και στο παρελθόν τραγούδια για παιδιά με μεγάλη επιτυχία δεν θεωρείται σχήμα οξύμωρο.

Ένα συνονθύλευμα άτυχων γεγονότων, όπως ο θάνατος του ευεργέτη του το 1884, η εναντίωση που δέχθηκε από το Ελληνικό σύστημα (κάτι για το οποίο μίλησε και ο Παλαμάς το 1896) και ο άρρωστος και ασυγκράτητος έρωτας του 40χρονου Βιζυηνού για την 16χρονη Μπετίνα Φραβασίλη, οδηγούν τον πεζογράφο στις 14 Απριλίου 1892 στο Δρομοκαΐτειο. Η αρχή του τέλους… 4 χρόνια μετά,4 χρόνια έγκλειστος, στις 15 Απριλίου 1896 σε ηλικία 47 ετών… “Πέθανε συνέπεια μαρασμού, τελευταία περίοδος προϊούσης γενικής παραλύσεως” σύμφωνα με έγγραφο από το Δρομοκαΐτειο.

Στο παρακάτω video θα δείτε και ένα αφιέρωμα στον Γεώργιο Βιζυηνό από τον Ρένο Αποστολίδη (Συγγραφέας και Κριτικός)

Παρόμοια Άρθρα:

• Έρνστ Τσίλλερ – Ο Ποιητής του Μοντερνισμού στην Κλασική Αρχιτεκτονική!
• “The Smokehouse”– Μια Ταινία Μικρού Μήκους Φτιαγμένη για να Εμπνεύσει!
• Μεγάλοι Φωτογράφοι – Edward H. Weston – Τέχνη και Γυμνό